مجازات روزه خواری /وکیل دادگستری/ وکیل جزا

بار دیگر ماه مبارک رمضان از راه رسید. ماه رمضان ماه عبودیت و بندگی و ماه رمضان ماه میهمانی خدا و رحمت و برکت، ماه رمضان ماه صفا و معنویت قلب و روح مسلمانان رسید.

ولی افرادی هستند که به هر دلیل از برخورداری از مواهب میهمانی خداوند بزرگ محروم می باشند اما روزه نگرفتن در ماه مبارک رمضان و عدم اجرای دستور الهی در خفا، یک مساله است و تظاهر به روزه خواری در ماه رمضان در منظر عام مساله ای دیگر است. هر چند روزه خواری ماه رمضان ذاتا یک فعل حرام محسوب می شود که دارای عواقب اخروی است، ولی تا زمانی که این عمل در انظار عمومی انجام نگیرد، دارای مجازات قانونی نخواهد بود. ……………..

مشاوره حقوقی رایگان با وکیل خوب دادگستری

در مورد این حرام شرعی، باید بین مجازات شرعی و فقهی آن با مجازات حقوقی و قانونی که دارد تفکیک قائل شد.

عده ای به اشتباه برای این فعل، مجازات حد را متصور می باشند در صورتی که حدود، مجازات هایی هستند که میزان آنها در شرع تعیین شده باشد ولی برای روزه خواری ماه رمضان اینگونه نیست. پس روزه خواری را نمی توان در شمار جرائم مستوجب حد قرار داد. ولی با توجه به نظرات فقها و مراجع، برای این عمل حرام، تعزیر در نظر گرفته شده است. تعزیر یعنی مجازاتی که به نظر حاکم شرع بستگی دارد. بحث تعزیر برای جرم روزه خواری در منظر عام را می توان در دو بخش قانونی و فقهی بیان نمود.از دیدگاه فقهی، می توان اشاره به استفتائاتی کرد که از مراجع عظام تقلید صورت گرفته است که به این شرح می باشد:

سوال:” آیا کسی که از روی عمد و در ملأ عام، روزه خواری می کند، تعزیر دارد؟”حضرات آیات(امام(ره)، بهجت، تبریزی، خامنه ای، سیستانی، فاضل لنکرانی، نوری همدانی، مکارم، وحید، صافی) جواب: “افزون بر قضا وکفاره، تعزیر نیز دارد که مقدار آن، برای بار اول و دوم ۲۵تازیانه است و به نظر عده ای، اندازه ای برای آن مشخص نشده و با نظر و تشخیص حاکم تعیین می گردد. اگر بعد از تعزیر اول و دوم، برای مرتبه سوم روزه خواری کند، حکمش قتل است”.

مبرهن است که در صورتی حکم قتل در دفعه سوم ثابت می شود که در دفعات قبلی تعزیر شلاق انجام گرفته باشد. بنابراین صورت فقهی روزه خواری با توجه به نظرات مراجع عظامی که ذکر شد، حتی شامل مجازات قتل و اعدام هم می شود. که از آن می توان به اهمیت روزه داری در ماه رمضان و ضرورت حفظ حرمت ماه مبارک رمضان پی برد. اما در قوانین جاری کشور، هیچ کجا به صراحت به جرم روزه خواری و مجازات آن اشاره نشده است. ولی ماده قانونی که بر اساس آن فرد روزه خوار تحت پیگرد قانونی قرار میگیرد، ماده 638 از باب تعزیرات قانون مجازات اسلامی است که عنوان می دارد: ” هرکس علنا در انظارعمومی و معابر شهری ، تظاهر به عمل حرامی نماید ، علاوه بر کیفر عمل ، به حبس از ده روز تا دو ماه یا تا 74ضربه شلاق محکوم می گردد و….”. از آنجا که روزه خواری یک فعل حرام می باشد بنابراین انجام دادن آن در “انظار عمومی و معابر شهری” مشمول این ماده قانونی خواهد بود. البته برای اینکه مجازات روزه خواری بتواند بازدارندگی بیشتری داشته باشد در اغلب موارد حکم شلاق اجرا می شود.

نباید از این نکته هم غافل ماند که روزه خواری از جرائم عمدی است یعنی فرد متظاهر به روزه خواری بایستی عمدا و از روی قصد قبلی اقدام به این عمل کند و در مواردی که فرد، سهوا و از روی عادت قبلی مثلا اقدام به نوشیدن آب به همراه داروی تجویزی در ملاء عام نماید، آنگاه نمیتوان برای این عمل، عمد و در نتیجه وصف مجرمانه در نظر گرفت.

می توان نتیجه گرفت که هر چند علمای بزرگوار در مورد روزه خواری حتی با شرایطی قائل به مجازات قتل برای فرد روزه خوار شده اند، ولی همانطور که ذکر شد مجازات قانونی این عمل قبیح ، بر اساس ماده 638 کتاب تعزیرات قانون مجازات اسلامی عبارتست از حبس از ده روز تا دو ماه و یا تا 74 ضربه شلاق.

فارغ از نوع مجازات، آنچه که مسلم است این است که مجازاتهایی که در قبال هنجار شکنی در ماه مبارک رمضان در نظر گرفته شده است از روی کینه ورزی نیست بلکه در جهت حفظ ارزشهای مسلمانان و جلوگیری از جریحه دار شدن اخلاق و منش و عفت عمومی جامعه اسلامی است. امید آنکه همه ما مقید به حفظ قداست و حرمت احکام الهی در ماه پربرکت رمضان باشیم.