ریشه کلمه محاربه «حرب» و در اصل به معنای «برداشتن» است. محاربه در فقه اسلحه کشیدن بر سر مردم به قصد ترساندن و به فتوای فقها: هر که مال دیگران به زور بگیرد، محارب است. در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، در ماده 279، استفاده از سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ایجاد رعب و وحشت در آنها به نحوی که موجب ایجاد ناامنی در محیط شود، محارب شمرده شده است. محاربه چیست؟ محاربه یعنی یک