آئین نامه اجرائی قانون بیمه بیکاری قسمت اول|وکیل بیمه

مشاوره حقوقی رایگان با وکیل خوب دادگستری

وزارت کار و امور اجتماعی
هیات وزیران در جلسه مورخ ۱۲/۱۰/۱۳۶۹ بنا به پیشنهاد وزارت کار و امور اجتماعی و سازمان تامین اجتماعی و به استناد ماده ۱۴قانون بیمه بیکاری مصوب ۲۶/۶/۱۳۶۹ آئین نامه اجرائی قانون مزبور را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده ۱-
قانون بیمه بیکاری مصوب ۲۶/۶/۱۳۶۹ در این آئینامه اختصارا قانون نامیده میشود.
ماده ۲-
کلیه مدیران و کارفرمایان کارگاهها ، موسسات تولیدی ( صنعتی و کشاورزی ) خدمات فنی و خدماتی دارای کارکنان مشمول قانون تامین اجتماعی که تابع قوانین کار یا کار کشاورزی هستند موظف به اجرای مقررات این آئین نامه می باشند.
ماده ۳-
بیکار از نظر این آئین نامه بیمه شده ایست که بدون میل و اراده بیکار شده و آماده به کار باشد . تشخیص بیکاری بدون میل و اراده و تاریخ وقوع بیکاری بعهده واحد کارو امور اجتماعی محل است .
ماده ۴-
هرگونه تغییر یا بازسازی خط تولید ، جابجائی کارگاهها و ماشین آلات به منظور کاهش وابستگی و بهینه کردن تولید که در راستای سیاستهای اقتصادی و اجتماعی دولت صورت می گیرد تغییر ساختار اقتصادی تلقی م یگردد و تصمیم گیری در مورد کارکنان این قبیل کارگاهها که موقتا بیکار شناخته شده و در چهار چوب بند الف ماده ۷ قانون از مقرری بیکاری استفاده خواهند نمود. به عهده شورای عالی کار می باشد.
تبصره ۱- مدیران و کارفرمایان کارگاههای موضوع این ماده موظفند طرح تغییر ساختار اقتصادی واحد خود را که به تصویب وزارتخانه ذیربط ، (واحدهای تابعه در استانها ) رسیده است ، همراه با تقاضای کتبی ، تعهدات لازم و فهرست اسامی کارکنان مشمول طرح که موقتا بیکار خواهند شد با ذکر مدت زمان استفاده از مقرری بیمه بیکاری به واحد کار و امور اجتماعی محل تسلیم نمایند و پس از تایید طرح توسط شورای عالی کار نسبت به اجرای آن اقدام کنند.
تبصره ۲- واحدهای کار و امور اجتماعی مکلفند حداکثر ظرف ۱۵ روز پس از دریافت طرح و تقاضای کتبی ، مدرک مربوط را همراه با گزارش بازرسی کار جهت اتخاذ تصمیم به شورای عالی کار ارسال نمایند.
شورای عالی کار ظرف یک ماه پس از دریافت مدارک مربوط تصمیم خود را اعلام خواهد نمود.
ماده ۵-
کلیه مدیران و کارفرمایان و مجریان پروژه ها مکلفند حق بیمه بیکاری مشمولین قانون را به ترتیب مذکور در قانون تامین اجتماعی ، از تاریخ ۶/۵/۱۳۶۹ به شعب مربوط سازمان تامین اجتماعی پرداخت نمایند.
تبصره ۱- مبنای پرداخت حق بیمه بیکاری،مزده بیمه شده می باشد .
تبصره ۲- سازمان تامین اجتماعی مکلف است با دریافت حق بیمه بیکاری طبق ضوابط قانون تامین اجتماعی به بیمه شدگانی که با توجه به مقررات این آئین نامه بیکار شناخته شده و از طریق واحدهای کار و امور اجتماعی معرفی میشوند ، مقرری بیمه بیکاری پرداخت نماید.
ماده ۶-
بیمه شدگانی که بعلت بروز حوادث قهریه و غیر مترقبه ازقبیل سیل ،زلزله ،جنگ ،آتش سوزی و … بیکار میشوند ، در صورتی که سابقه پرداخت حق بیمه آنان کمتر از ۶ ماه باشد ، مطابق با مشمولینی که دارای ۶ ماه سابقه پرداخت حق بیمه می بشاند از مقرری بیمه بیکاری استفاده خواهند نمود.
ماده ۷-
یمه شده بیکار موظف است ظرف ۳۰ روز از تاریخ بیکاری فرم تقاضای استفاده از مقرری بیمه بیکاری را تکمیل و به واحد کار و امور اجتماعی محل ارائه نماید.
تبصره ۱- چنانچه بیمه شده بیکار در فاصله زمانی ۳۰ روز بعد از بیکاری امکان مراجعه و یا اعلام بیکاری به واحد کار و امور اجتماعی و ارائه یا ارسال تقاضای استفاده از مقرری بیمه بیکاری را پیدا نکند تا ۳ ماه از تاریخ وقوع بیکاری فرصت دارد مدارک خود را مبنی بر عذر موجه ، همراه با تقاضای کتبی به واحد کار و امور اجتماعی محل بمنظور طرح در هیات حل اختلاف ارائه نماید . در صورتیکه هیات حل اختلاف استان مربوط عذر متقاضی را موجه تشخیص دهد مراتب را اعلام خواهد نمود.
تبصره ۲- بیمه شده بیکار از تاریخ ارائه تقاضای استفاده از مقرری بیمه بیکاری آمادگی خود را برای اشتغال بکار تخصصی و یا مشابه آن اعلام نموده است وموظف است در فاصله زمانهای معینی که توسط واحد کار وامور اجتماعی تعیین می گردد در اداره کار وامور اجتماعی محل حضور یافته و دفاتر مربوط را امضا نماید.
ماده ۸-
واحدهای کار وامور اجتماعی موظفند حداکثر ظرف ۳۰ روز پس از اخذ مدارک تکمیل شده ( موضوع ماده ۷ این آئین نامه ) نسبت به غیر ارادی بودن بیکاری متقاضی اظهار نظرنموده و در صورت تایید ، وی را کتبا به سازمان تامین اجتماعی معرفی نمایند. واحدهای اجرائی سازمان تامین اجتماعی مکلفند ظرف ۱۰ روز پس از ثبت معرفی نامه فرد بیکار ، نسبت به احراز شرایط مندرج در بند الف ماده ۶ قانون اظهار نظر و متعاقب آن مقرری بیمه بیکاری وی رابرقرار نمایند.
ماده ۹-
بیکارانی که در زمان دریافت مقرری بیمه بیکاری با معرفی واحدهای کار وامور اجتماعی به شغل یا مشاغلی گمارده شوند که میزان حقوق ومزایای آنان کمتر از میزان مقرری بیمه بیکاری باشد ، مابه التفاوت حقوق ومزایای دریافتی تا میزان مقرری بیمه بیکاری متعلقه توسط سازمان تامین اجتماعی به آنان پرداخت خواهد شد. در این گونه موارد اشتغال بیمه شده بیکار و میزان حقوق و مزایای وی توسط واحد کار و امور اجتماعی محل به شعبه تامین اجتماعی پرداخت کننده مقرری بیمه بیکاری ،اعلام خواهد شد.
ماده ۱۰-
پرداخت مقرری بیمه بیکاری به مقرری بگیران دارای ۵۵ سال سن و بیشتر در صورت عدم امکان اشتغال بکار آنان ،بدون رعایت بند الف ماده ۷ قانون تا رسیدن به سن بازنشستگی موضوع ماده ۷۶ قانون تامین اجتماعی ادامه می یابد .
ماده ۱۱-
مقرری بیمه شدگانی که در حین استفاده از مقرری بیمه بیکاری به خدمت وظیفه عمومی اعزام می گردند در صورتی که متاهل نباشند قطع می گردد وپس از پایان خدمت وظیفه عمومی در صورت عدم اشتغال ، با معرفی واحد کار و امور اجتماعی مجددا نسبت به باقی مانده مدت استحقاقی ،مقرری آنان برقرار خواهد شد.
ماده ۱۲-
در مورد کارگرانی که در حین استفاده از مقرری بیمه بیکاری براساس حکم صادره شده از سوی مراجع ذیصلاح بازداشت یا زندانی میگردند در صورت صدور رای مراجع مذکور مبنی بر مجرمیت آنان ، مشروط بر آن که متاهل نباشند پرداخت مقرری بیمه بیکاری متوقف می گردد و پس از گذراندن دور محکومیت بشرط عدم اشتغال ، با معرفی واحدکار و امور اجتماعی مجددا برقرار خواهد شد.
ماده ۱۳-
چنانچه دریافت کننده مقرری بیمه بیکاری حائز شرایط استفاده از مستمریهای بازنشستگی و یا ازکار افتادگی کلی گردد مقرری بیمه بیکاری وی قطع و مستمریهای مذکور طبق قانون تامین اجتماعی برقرار می گردد.
تبصره – ملاک انجام حمایتهای موضوع قانون تامین اجتماعی در ایام دریافت مقرری بیمه بیکاری حقوق و مزایای ممبنای کسر حق بیمه زمان اشتغال بیمه شده بیکار خواهد بود.