«تمکین» در لغت به مفهوم واگذاری اختیارات به شخصی دیگر و فرمان پذیری از اوست (به معنی احترام گذاشتن و حرمت قائل شدن هم آمده است) و در عرف بیانگر یکی از حقوق شوهر بر زن است به این معنا که زن وظایف خود را نسبت به شوهرش انجام دهد و از او در چارچوب قانون و عرف اطاعت کند یا به تعبیری ریاست شوهر را در خانواده بپذیرد.
در ادبیات حقوقی مشهور است که واژه تمکین دو گونه استفاده میشود: تمکین خاص و تمکین عام.
مراد از تمکین خاص پذیرش زن نسبت به ارتباط جنسی شوهرش با اوست.
مراد از تمکین عام، زندگی کردن زن در کنار شوهر و در منزل اوست.
برای تمکین حدودی تعیین شده است و زن مکلف نیست همه جا از شوهرش اطاعت کند. بعنوان مثال: اگر مرد، از همسرش بخواهد که اموالش را به او ببخشد، لزومی ندارد زن به تقاضای شوهرش توجه کند.