واژه طلاق در پارسی به معنای بیزاری و جدایی کامل است و در اصطلاح حقوق، عبارت است از: ایقاعی تشریفاتی که به موجب آن واگذاری حق طلاق در شرایط طبیعی به مرد نه کاشف از بی توجهی به زنان و نه طرفداری از مردان، بلکه با توجه به مصالح خانواده و در راستای دیگر ضوابط فقهی. هرچند در موارد خاصی نیز زن حق دارد از دادگاه طلاق برای جدایی بخواهد، اضافه بر آن که زن می تواند با شرط ضمن عقد