حق ملاقات| وکیل حضانت| شماره تلفن وکیل

مطابق ماده 1174 قانون مدنی ، در صورتی که به علت طلاق یا به هر علت دیگر والدین طفل در یک منزل سکونت نداشته باشند هر یک از والدین که طفل تحت‌حضانت او نمی‌باشد حق ملاقات طفل خود را دارد تعیین زمان و مکان ملاقات و سایر جزئیات مربوطه به آن در صورت اختلاف بین والدین با دادگاه خانواده می باشد. ………………….

مشاوره حقوقی رایگان با وکیل خوب دادگستری

– حق ملاقات پدر یا مادر با طفل در هر صورت ثابت است و این حق را نمی توان حتی از والدین فاسد الاخلاق دریغ نمود . در صورت فاسدالاخلاق بودن پدر یا مادر می توان در یک محیط مناسب وبا حضور اشخاص مورد اعتماد ملاقات بین والدین و فرزند برقرار کرد . در مورد ملاقات نیز چنانچه فرزند بالغ تمایلی به ملاقات با مادر یا پدر نداشته باشد الزام وی به انجام ملاقات موجه نیست .

در مواردی که طفل به هر دلیل از ملاقات امتناع می‌کند، اجرای احکام دادگستری باید با هماهنگی با دادگاه تدابیر لازم از جمله ارجاع موضوع به مددکار اجتماعی یا مرکز مشاوره خانواده برای جلب تمایل طفل به ملاقات اتخاذ نماید. اگر با توجه به نظر مشاور روانشناس مرکز فوق و قرائن موجود برای دادگاه محرز شود اجرای حکم حضانت یا ملاقات کودک به سلامت روانی وی آسیب وارد خواهد کرد، اجرای احکام می‌تواند با کسب موافقت دادگاه تا فراهم شدن آمادگی طفل، اجرای حکم را به تأخیر اندازد. اگر به تشخیص دادگاه نتوان طفل را در ایام ملاقات به تنهایی در اختیار کسی که حق ملاقات دارد قرار داد، دادگاه می‌تواند ترتیبی اتخاذ نماید تا چنین ملاقاتهایی در ساعات محدود با حضور ناظر و تحت نظر مراکزی که دادگستری تعیین می‌کند صورت پذیرد.

– مطابق ماده۵۴ قانون حمایت خانواده، هرگاه مسؤول حضانت از انجام تکالیف مقرر خودداری کند (مثلا از حضانت سرباز زند) یا مانع ملاقات طفل با اشخاص ذی حق شود، برای بار اول به پرداخت جزای نقدی و درصورت تکرار به حداکثر مجازات قانونی محکوم می‌شود.

– چنانچه دادگاه ضرورت خروج طفل را از کشور با توجه به مصلحت وی احراز نماید ، خروج طفل براساس تشخیص ضرورت ، نمی تواند مغایر منافع هریک از والدین محسوب شود .

– مطابق ماده۴۲ قانون حمایت خانواده، طفل را نمی‌توان بدون رضایت شخصی که حضانت و نگهداری طفل به او واگذار شده است از محل اقامت مقرر بین طرفین یا محل اقامت قبل از وقوع طلاق به محل دیگر یا خارج از کشور فرستاد، مگر اینکه دادگاه آن را به مصلحت طفل بداند و با درنظر گرفتن حق ملاقات اشخاص ذی‌حق این امر را اجازه دهد. دادگاه درصورت موافقت با خارج کردن طفل از کشور، بنابر درخواست ذی‌نفع، برای تضمین بازگرداندن او تأمین مناسبی اخذ می‌کند.