مرکز پاسخگویی به سوالات حقوقی

تلفن ثابت

02166567311 (6 خط ویژه)

نحوه اداره مجتمع های آپارتمانی و مقررات مربوطه

 مشاوره حقوقی رایگان با وکیل خوب دادگستری

چندسالی است که آپارتمان نشینی در کشور ما رواج یافته است و محل سکونت افراد شکل های قدیمی خود را به اپارتمان های چندین طبقه داده به دلایل مختلفی از جمله شرایط مالی شهروندان، کمبود فضا برای ساخت خانه های ویلایی و امنیت بیشتر در ساختمان های چند واحدی، آپارتمان نشینی در کشورمان رواج زیادی پیدا کرده و همه گیر شده است. فراد محل سکونت خود را از خانه های تک واحدی با حیاط و باغچه به مجتمع هایی بلند با چندین واحد تغییر داده اند و بر حسب شرایط خاصی که زندگی در آپارتمان دارد با مشکلاتی مواجه می شوند. از جمله این شرایط زندگی با افراد مختلف دیگر در یک مجتمع است که موجب بروز اختلافاتی می شود که بیشتر این اختلافات و درگیری ها ناشی از عدم آگاهی افراد به حقوق و تکالیفشان در فضای آپارتمان و زندگی آپارتمان نشینی است. از این رو قصدداریم مختصر اشاره ای به مقررات مربوط به اپارتمان ها داشته باشیم تا ضمن افزایش دانش حقوقی شهروندان عزیز مختصر قدمی در جهت زندگی مسالمت آمیزتر آپارتمان نشینان برداشته باشیم.

تعریفی قانونی از آپارتمان وجود ندارد اما اصطلاحا می توان آپارتمان را یک مجتع ساختمانی مستقل که متشکل از چندین طبقه است نام برد که می تواند مسکونی یا تجاری باشد. در آپارتمان دو جور مالکیت وجود دارد:

1- مالکیت اختصاصی 

 2- مالکیت مشترک

مالکیت اختصاصی، مالکیت بخشی از ساختمان است که تنها صاحب واحد آپارتمانی حق استفاده از آن را دارد همانند فضای داخلی واحد، اتاق ها، سرویس بهداشتی، آشپزخانه و …

مالکیت مشترک، مالکیت بخشی از ساختمان است که تک تک مالکین واحدهای آپارتمانی داخل ساختمان می توانند از آن استفاده کنند همانند مین زیربنا (چه بنا متصل به زمین باشد و چه با وسیله ای روی آن قرار گرفته باشد)، تاسیساتی که مشترکا استفاده می شود مثل موتورخانه (مرکز حرارت و تهویه)، کنتورها، منابع آب، اتاق سرایدار، اسکلت ساختمان، آسانسور، تاسیسات مربوط به راهروها و پله ها، پشت بام و تاسیسات موجود در آن، محوطه ساختمان و نمای بیرونی آن. همینطور دیوار حدفاصل دو قسمت اختصاصی اگر بخشی از اسکلت ساختمان نباشد بین همان دو قسمت مشترک است.

اگر مالکین تعدادشان بیشتر از سه نفر باشد یک مجمع عمومی متشکل از مالکان ایجاد می شود که به انتخاب مدیر یا هیات مدیره می پردازند. بیش از نیمی از مالکین جهت رسمی بودن جلسات مجمع عمومی نیاز است که حضور داشته باشند و در صورتی که اکثریت حاصل نشود، در سومین جلسه رای اکثریت حاضرین در جلسه تعیین کننده است و نتایج توسط مدیر به اطلاع سایر ساکنین می رسد.

مدیر آپارتمان در واقع مسوولیت اداره امور مربوط به ساختمان را به عهده دارد و تصمیماتی را که مجمع عمومی متشکل از مالکین اتخاذ می کند، به اجرا می گذارد. معمولا مدیر را به مدت دو سال انتخاب می کنند که البته ممکن است در سال های بعدی مدت مدیریت او مورد تمدید قرار گیرد.

مجمع عمومی علاوه بر مدیر می تواند یک حسابدار نیز انتخاب کند که هزینه ها و درامد را تنظیم کند و گزارش آن را به مجمع بدهد. هیات مدیره موظف است ساختمان را بیمه آتش سوزی کند و هزینه بیمه را بین مالکین تقسیم کند و اگر تعداد واحدها بیشتر از 10 باشد، وجود یک نگهبان هم ضروری است. پرداخت هزینه های مشترک آپارتمان مثل آب و برق و گاز بین مالکین تقسیم می شود و هزینه هایی که مربوططبهواحدهای خود آنان است بسته به مساحت واحدی که در اختیار دارند تقسیم می شود.

چنانچه ساکن واحد آپارتمانی مستاجر است، هزینه ها طبق قراردادی که با مالک بسته است پرداخت می شود و در صورت عدم پرداخت از سوی مستاجر از مالک درخواست می شود و اگر مالک طبق قرارداد موظف به پرداخت بوده و نپردازد، مستاجر می تواند از مبلغ اجاره آن را کم کند.

جهت تامین هزینه های ساختمان مدیر آپارتمان یا هیات مدیره می تواند مبلغی را از مالکان ماهیانه دریافت کند به عنوان تنخواه که اصطلاحا شارژ آپارتمان نامیده می شود. در صورتی که مبلغ موردنظر جهت هزینه های آپارتمان را مالکی یا متصرفی پرداخت نکند، مدیر یا هیات مدیره می تواند طی اظهارنامه ای با ذکر مبلغ بدهی آن را مطالبه کند و اگر فرد موردنظر بعد از گذشت ده روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه همچنان از پرداخت بدهی خود استنکاف ورزید می توان از ارایه خدمات به فرد موردنظر خودداری نمود و درصورتی که فرد همچنان بدهی خود را پرداخت ننماید، می توان از اداره ثبت محل براساس اظهارنامه موردنظر تقاضای صدور اجراییه را کرد و اموال او را به جز مستثنیات دین توقیف نمود.

چنانچه در خصوص تعمیرات مورد نیاز ساختمان بین مالکین اختلاف باشد، در صورتی ساختمان قابل تجدید بناست که سه کارشناس رسمی دادگستری رای به فرسودگی بنا به طور کامل و احتمال وجود خطر جانی و مالی بدهند. و مالکین موافق با مجوز دادگاه برای مالکین مخالف خانه ای اجاره می کنند و در صورتی که از این عمل استنکاف ورزند، دادگاه دستور تخلیه می دهد.

 

 صدای وکیل پاسخ دهنده به سوالات حقوقی شما و ارائه دهنده مشاوره رایگان توسط وکیل دادگستری

به این مقاله امتیاز دهید