هنگامی که دادگاه حکم به عدم سازش زوجین داده و طلاق صادر می‌کند، به موجب ماده واحده قانون تعیین مدت اعتبار گواهی عدم امکان سازش مصوب 11/8/76 گواهی صادره از مراجع قضایی یا به عبارت دیگر رای طلاق، چنانچه ظرف مدت سه ماه از تاریخ ابلاغ به دفتر ثبت طلاق تسلیم نشود، ………………….
مشاوره حقوقی رایگان با وکیل خوب دادگستری
هنگامی که دادگاه حکم به عدم سازش زوجین داده و طلاق صادر می‌کند، به موجب ماده واحده قانون تعیین مدت اعتبار گواهی عدم امکان سازش مصوب 11/8/76 گواهی صادره از مراجع قضایی یا به عبارت دیگر رای طلاق، چنانچه ظرف مدت سه ماه از تاریخ ابلاغ به دفتر ثبت طلاق تسلیم نشود، از اعتبار ساقط خواهد بود در صورتی که گواهی مذکور ظرف مدت مقرر جهت اجرای طلاق تسلیم دفتر ثبت طلاق شود، سردفتر مکلف است به طرفین اعلام کند تا جهت اجرای صیغه طلاق و ثبت آن در دفترخانه حضور یابند، در صورت عدم حضور هر یک از طرفین در وقت مقرر، برای مرتبه دوم حداکثر ظرف مدت یک ماه دعوت و به صورت ذیل عمل خواهد شد.
الف) در صورت امتناع زوجه از حضور، زوج صیغه طلاق را جاری و پس از ثبت به وسیله دفترخانه به اطلاع زوجه رسانده می‌شود.
ب) در صورت امتناع زوج(مرد) از حضور و اجرای طلاق، دفتر مراتب را تایید و به دادگاه صادر کننده گواهی عدم امکان سازش اعلام می‌دارد، دادگاه به درخواست زوجه، زوج را احضار و در صورت امتناع از حضور، با رعایت جهات شرعی صیغه طلاق را جاری و دستور ثبت و اعلام آن را به دفتر ثبت طلاق صادر می‌کند.
ج) در صورتی که زوج به دفتر خانه مراجعه کند اما از اجرای صیغه طلاق خودداری نماید مطابق بند(ب) عمل خواهد شد. همانگونه که ملاحظه می‌شود، ماده واحده قانون تعیین مدت اعتبار گواهی عدم امکان سازش هم شامل طلاق از طرف (زوج) شوهر و هم طلاق از طرف (زوجه) زن می‌شود فریت بند الف از آنجا که حل طلاق در قانون مدنی به دست مرد سپرده شده و با شرایطی در اختیار زن است، شوهر می‌تواند از صدور گواهی عدم امکان سازش از طرف یکی از دادگاه‌های خانواده به دفترخانه ثبت طلاق مراجعه کند.
در صورتی که زوجه(زن) برای اجرای صیغه طلاق در دفترخانه حاضر نشود، طبق بند الف قانون مذکور، سر دفتر 2 بار با ابلاغ قانونی از زوجه دعوت به عمل می‌آورد. با توجه به تاریخ ابلاغ و عودت نسخه ثانی ابلاغیه زوجه به دفترخانه مدت زمانی که حداقل یک ماه و حداکثر چند ماه است سپری می‌شود.
با امکان نظر به مقررات عمومات قانون مدنی در باب حقوق و تکالیف زوجین، زن در عقد دائم از حق نفقه برخوردار است، پس از طلاق نیز می‌تواند طبق مواد 1106 و 1107 قانون مدنی نفقه گذشته خود را تا روز ثبت طلاق که از آن تاریخ به بعد شرعا رابطه زوجیت قطع شده، مطالبه کند.
البته در طلاق یک‌طرفه از طرف مرد، زن تا پایان ایام عده طلاق رجعی از حق نفقه برخوردار است و دادگاه میزان نفقه ایام عده را در طلاق رجعی ضمن دادنامه طلاق مشخص می‌کند و این مورد تنها اختصاص به طلاق رجعی یک‌طرفه از جانب شوهر دارد. در سایر طلاق‌ها زن در ایام عده از حق نفقه برخوردار نیست
در مورد بند ب قانون مذکور که ناظر به طلاق یک‌طرفه از ناحیه زوجه(زن) است، باز هم تشریفات اجرای طلاق از تاریخ صدور حکم قطعی طلاق تا زمان اجرای صیغه طلاق، مستلزم سپری شدن چند ماه است. البته اگر شوهر در دفترخانه حاضر شود، به محض قطعیت دادنامه، رای طلاق ثبت می‌شود و در صورت عدم حضور، دفترخانه موظف به ارسال ابلاغیه در 2 نوبت به آدرس زوج است و اگر در این مرحله نیز شوهر حاضر نشود، مراتب(یا دو موضوع) به دادگاه اعلام و مجددا دادگاه با ارسال اخطاریه شوهر را احضار می‌کند و در صورت امتناع از حضور در نهایت صیغه جاری و ثبت می‌شود. این حق نظر به این که زوجه در عقد دائم از حق نفقه برخوردار است، تا زمان ثبت طلاق و اجرای صیغه طلاق باقی است. در این نوع از طلاق که غالبا از نوع طلاق خلع و با تشخیص عسر و حرج زوجه است، از حق نفقه برخوردار است و زن می‌تواند پس از طلاق نسبت به مطالبه نفقه گذشته خود تا روز ثبت طلاق اقدام به تقدیم دادخواست کند. مگر اینکه قبلا در طلاق توافقی و یا در خلع یک‌طرفه از ناحیه زن در خصوص نفقه زوجه تا زمان اجرای صیغه طلاق اتخاذ تصمیم شده باشد.
بنابراین زن می‌تواند نفقه گذشته خود را تا روز طلاق مطالبه کند. البته زن در صورتی استحقاق نفقه را خواهد داشت که اولا ازدواج با همسرش از نوع دائم باشد و ثانیا در تمکین همسرش بوده باشد. طبق ماده 1108 قانون مدنی هرگاه زن بدون مانع مشروع از وظایف زوجیت امتناع کند، مستحق نفقه نخواهد بود. در صورت اختلاف، تشخیص استحقاق زن و یا عدم استحقاق نسبت به دریافت نفقه با دادگاه خواهد بود