مرکز پاسخگویی به سوالات حقوقی

جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

مبحث دوم – مدت‌ماده ۵۱ – ساعت کار در این قانون مدت زمانی است که کارگر نیرو یا وقت خود را به منظور انجام کار در اختیار کارفرما قرار می‌دهد. به غیر از‌مواردی که در این قانون مستثنی شده است ساعات کار کارگران در شبانه روز نباید از ۸ ساعت تجاوز نماید. ………………… مشاوره حقوقی […]

[ما در این مقاله...]
مسیر راهنما
صدای وکیل / مقالات / قانون کار_ فصل سوم_ مبحث دوم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران
امتیاز شما به این مقاله؟!

مبحث دوم – مدت
‌ماده ۵۱ – ساعت کار در این قانون مدت زمانی است که کارگر نیرو یا وقت خود را به منظور انجام کار در اختیار کارفرما قرار می‌دهد. به غیر از‌مواردی که در این قانون مستثنی شده است ساعات کار کارگران در شبانه روز نباید از ۸ ساعت تجاوز نماید.  …………………

مشاوره حقوقی رایگان با وکیل خوب دادگستری

مبحث دوم – مدت
‌ماده ۵۱ – ساعت کار در این قانون مدت زمانی است که کارگر نیرو یا وقت خود را به منظور انجام کار در اختیار کارفرما قرار می‌دهد. به غیر از‌مواردی که در این قانون مستثنی شده است ساعات کار کارگران در شبانه روز نباید از ۸ ساعت تجاوز نماید.
‌تبصره ۱ – کارفرما با توافق کارگران، نماینده یا نمایندگان قانونی آنان می‌تواند ساعات کار را در بعضی از روزهای هفته کمتر از میزان مقرر و در دیگر‌روز‌ها اضافه بر این میزان تعیین کند به شرط آنکه مجموع ساعات کار هر هفته از ۴۴ ساعت تجاوز نکند.
‌تبصره ۲ – در کارهای کشاورزی کارفرما می‌تواند با توافق کارگران نماینده یا نمایندگان قانونی آنان ساعات کار در شبانه روز با توجه به کار، عرف و‌فصول مختلف تنظیم نماید.
‌ماده ۵۲ – در کارهای سخت و زیان‌آور و زیر زمینی، ساعات کار نباید از شش ساعت در روز و ۳۶ ساعت در هفته تجاوز نماید.
‌تبصره – کارهای سخت و زیان‌آور و زیر زمینی به موجب آیین‌نامه‌ای خواهد بود که توسط شورای عالی حفاظت فنی و بهداشت کار و شورای عالی‌کار تهیه و به تصویب وزرای کار و امور اجتماعی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خواهد رسید.
ماده ۵۳ – کار روزکارهایی است که زمان انجام آن از ساعت ۶ بامداد تا ۲۲ می‌باشد و کار شب‌کارهایی است که زمان انجام آن بین ۲۲ تا ۶ بامداد قرار‌دارد.
‌کار مختلط نیز کارهایی است که بخشی از ساعات انجام آن در روز و قسمتی از آن در شب واقع می‌شود.
‌در کارهای مختلط، ساعاتی که جزء کار شب محسوب می‌شود کارگر از فوق‌العاده موضوع ماده ۵۸ این قانون استفاده می‌نماید.
‌ماده ۵۴ – کار متناوب کاری است که نوعاً در ساعات متوالی انجام نمی‌یابد بلکه در ساعات معینی از شبانه روز صورت می‌گیرد.
‌تبصره – فواصل تناوب کار در اختیار کارگر است و حضور او در کارگاه الزامی نیست. در کارهای متناوب، ساعات کار و فواصل تناوب و نیز کار‌اضافی نباید از هنگام شروع تا خاتمه جمعاً از ۱۵ ساعت در شبانه روز بیشتر باشد.
‌ساعت شروع و خاتمه کار و فواصل تناوب با توافق طرفین و نوع کار و عرف کارگاه تعیین می‌گردد.
‌ماده ۵۵ – کار نوبتی عبارت است از کاری که در طول ماه گردش دارد، به نحوی که نوبت‌ها آن در صبح یا عصر یا شب واقع می‌شود.
‌ماده ۵۶ – کارگری که در طول ماه به طور نوبتی کار می‌کند و نوبتهای کار وی در صبح و عصر واقع می‌شود ۱۰% و چنانچه نوبتهای در صبح و عصر‌و شب قرار گیرد، ۱۵% و در صورتی که نوبت‌ها به صبح و شب و یا عصر و شب بیفتد ۲۲. ۵% علاوه بر مزد به عنوان فوق‌العاده نوبت کاری دریافت‌خواهد کرد.
‌ماده ۵۷ – در کار نوبتی ممکن است ساعات کار از ۸ ساعت در شبانه روز و چهل و چهار ساعت در هفته تجاوز نماید، لکن جمع ساعات کار در‌چهار هفته متوالی نباید از ۱۷۶ ساعت تجاوز کند.
‌ماده ۵۸ – برای هر ساعت کار در شب تنها به کارگران غیر نوبتی ۳۵% اضافه بر مزد ساعت کار عادی تعلق می‌گیرد.
‌ماده ۵۹ – در شرایط عادی ارجاع کار اضافی به کارگر با شرایط ذیل مجاز است:
‌الف – موافقت کارگر
ب – پرداخت ۴۰% اضافه بر مزد هر ساعت کار عادی.
‌تبصره – ساعات کار اضافی ارجاعی به کارگران نباید از ۴ ساعت در روز تجاوز نماید (‌مگر در موارد استثنایی با توافق طرفین).
‌ماده ۶۰ – ارجاع کار اضافی با تشخیص کارفرما به شرط پرداخت اضافه‌کاری (‌موضوع بند ب ماه ۵۹) و برای مدتی که جهت مقابله با اوضاع و‌احوال ذیل ضرورت دارد مجاز است و حداکثر اضافه‌کاری موضوع این ماده ۸ ساعت در روز خواهد بود (‌مگر در موارد استثنایی با توافق طرفین).
‌الف – جلوگیری از حوادث قابل پیش‌بینی و یا ترمیم خسارتی که نتیجه حوادث مذکور است.
ب – اعاده فعالیت کارگاه، در صورتی که فعالیت مذکور به علت بروز حادثه یا اتفاق طبیعی از قبیل، سیل، زلزله و یا اوضاع و احوال غیر قابل‌پیش‌بینی دیگر قطع شده باشد.
‌تبصره ۱ – پس از انجام کار اضافی در موارد فوق، کارفرما مکلف است حداکثر ظرف مدت ۴۸ ساعت، موضوع را به اداره کار و امور اجتماعی‌اطلاع دهد تا ضرورت کار اضافی و مدت آن تعیین شود.
‌تبصره ۲ – در صورت عدم تأیید ضرورت کار اضافی توسط اداره کار و امور اجتماعی محل، کارفرما مکلف به پرداخت غرامت و خسارات وارده به‌کارگر خواهد بود.
‌ماده ۶۱ – ارجاع کار اضافی به کارگرانی که کار شبانه یا کارهای خطرناک و سخت و زیان‌آور انجام می‌دهند ممنوع است.

صدای وکیل پاسخ دهنده به سوالات حقوقی شما و ارائه دهنده مشاوره رایگان توسط وکیل دادگستری

مطالب مرتبط

قانون کار- قرارداد کار| وکیل پایه یک دادگستری| وکیل تهران

قانون کار-نمونه قرارداد کار| وکیل پایه یک دادگستری| وکیل تهران

قانون کار_ فصل اول_ تعاریف کلی و اصولی

قانون کار_ آئین دادرسی کار-فصل اول|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل اول_ تعاریف کلی و اصولی

قانون کار_ آئین دادرسی کار-فصل دوم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل دوم_ مبحث اول|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ آئین دادرسی کار-فصل سوم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل دوم_ مبحث دوم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ آئین دادرسی کار-فصل چهارم|وکیل پایه یک دادگستری| وکیل تهران

قانون کار_ فصل دوم_ مبحث سوم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ آئین دادرسی کار-فصل پنجم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهرانوکیل ازدواج

قانون کار_ فصل دوم_ مبحث چهارم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ آئین دادرسی کار-فصل ششم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهرانوکیل ازدواج

قانون کار_ فصل سوم_ مبحث اول|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ آئین دادرسی کار-فصل هفتم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل سوم_ مبحث دوم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ آئین دادرسی کار-فصل هشتم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل سوم_ مبحث سوم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ آئین دادرسی کار-نهم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل سوم_ مبحث چهارم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ آئین دادرسی کار-فصل دهم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل سوم_ مبحث پنجم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ آئین دادرسی کار-فصل یازدهم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل چهارم_ مبحث اول|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ آیین نامه اجرایی قانون اصلاح تبصره ماده (۱۴) قانون کار و الحاق یک تبصره به آن

قانون کار_ فصل چهارم_ مبحث دوم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ اتباع خارجی|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل پنجم_ مبحث اول|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ آیین‌نامه انتخاب اعضای هیات‌های تشخیص|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل پنجم_ مبحث دوم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ آیین‌نامه انتخاب اعضای هیات‌های حل اختلاف|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل پنجم_ مبحث سوم|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل دوازدهم – مقررات متفرقه |وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل ششم_ تشکل های کارگری و کارفرمائی|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_فصل یازدهم – جرائم و مجازاتها|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل هفتممزاکرات و پیمان‌های دسته جمعی کار|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل دهم – شورای عالی کار |وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل هشتم – خدمات رفاهی کارگران|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

قانون کار_ فصل نهم – مراجع حل اختلاف|وکیل پایه یک دادگستری|وکیل تهران

امتیاز شما به این مقاله؟!

دیدگاه خود را بیان کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

متن سربرگ خود را وارد کنید